O Solitude
In Solitude's Eternal Bliss Together We Shall Not Exist
Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006
ΔΙΑΛΟΓΟΣ 2
-Θυμάσαι τις εποχές που κοιτούσαμε τα αστερία να πέφτουν.? Οι πεθαμένες ευχές μας , οι χαμένες ελπίδες μας.. Και εμείς αγκαλιασμένοι στην δίνη ενός άγριου τυφώνα να ατενίζουμε το μέλλον με τα μάτια μας γεμάτα από το γκρίζο της ξεθωριασμένης μας ζωής. Θυμάσαι? Η μήπως η μνήμη σου στοιχειώθηκε από φαντάσματα αδικοχαμένων αναμνήσεων..
-Δεν θυμάμαι, δεν σκέφτομαι, δεν νοσταλγώ. Τα μάτια μου καήκανε από το φως της πτώσης .Το μυαλό μου σαγηνεύτηκε από τις φωνές των σειρήνων. Οδηγούμαι ηθελημένα σε μια πλάνη έγχρωμη. Σε βραδιές αϋπνίας με την σκέψη να ταξιδεύει πέρα από τους μαυροφορεμένους ορίζοντες του μυαλού. Σε μέρη ανεξερεύνητα , σε κορμιά ασπίλωτα, να κουρνιάζει, σε ψυχές αμόλυντες, σε καρδιές δανεικές να ριζώνει, να χαράζει με νύχια σημάδια και να τρέφεται με λόγια απάτης. Δεν θυμάμαι, δεν ωφελεί η θύμηση, πονάει, στοιχειώνει, θεριεύει…Δεν ωφελεί σου λέω , με ακούς?
-Σε ακούω παντού….Μέσα μου κυλάς και ρέεις, σαν αίμα, σαν νερό και οξυγόνο. Κλυδωνίζεις το κορμί μου με τις λέξεις σου. Σου αφήνομαι, σαν άνθος που πριν προλάβει να ανθίσει μαράθηκε, από αναξιότητα Καταδικασμένος στην αιωνιότητα να υποφέρω και να μην ξέρω το γιατί, να αγνοώ τι μου ματώνει την ψυχή. Να αγνοώ και να απορρίπτω την ηδονή, την ευχαρίστηση , την απόλαυση, Το χάδι , το φιλί, το άγγιγμα το φευγαλέο, το ψεύτικο. Να αναγνωρίζω τον πόνο, να μετράω τις ενοχές του πάνω μου, με τις άκρες τον δαχτύλων μου, να καίγομαι αλλά να μην αποτραβιέμαι. .Να ζυγιάζω την χαρά με την δυστυχία.
-Σώπασε ! Πονώ, ματώνω , Δεν το βλέπεις ?.Βάλε το χέρι στην καρδιά να νιώσεις τους χτύπους τους αργούς τους πένθιμους. Οδεύουμε σταδιακά σε μια κηδεία .Για ποιον κλαίμε , για ποιον θρηνούμε ? Την ζωή που αφήσαμε πίσω μας ! Την δειλία που δεν μας επέτρεψε ποτέ να πορευτούμε, τον έρωτα τον χαμένο στο πεδίο της μάχης , την ελπίδα της ψευδαίσθησης. Τον αναστεναγμός της φαντασίας . Μην δακρύζεις…Μην αισθάνεσαι….Μην εκφράζεσαι….Είσαι διάτρητος και διάφανος σαν τα σύννεφα, θα σε πετύχουν εύκολα τα βέλη της μοίρας, του πόνου της ξεπεσμένης ματαιοδοξίας…Μην δακρύζεις δεν ωφελεί….Όλα τα δάκρυα κάποια στιγμή τελειώνουν αφήνοντας πίσω τον πόνο να σέρνεται γυμνό στο χώμα που καίει, στο χώμα που λαχταρά ,στο στρώμα που κοιμίζεις την μοναξιά σου με θρήνους τις νύχτες….
-Η αλήθεια σου σκοτώνει περισσότερο και από την ίδια την μοναξιά.. Ο παράφρων επιδέχεται νοσηλεία, ο μοναχός ανέχεται περιστασιακά κάποια συντροφιά, ο δυστυχής όμως τριγυρνάει ματαίως σέρνοντας τα βήματα του στην αναζήτηση κάποιου κορμιού που θα στεγάσει την ψυχή του. Λυπάμαι για όσα τόλμησα να σκεφτώ και δεν έπραξα, απλώς πέταξα στα βάθη του μυαλού μου κλειδωμένα, επτασφράγιστα μυστικά καλά κρυμμένα. Για όλα αυτά που τόλμησα να δω και για εκείνα που δεν είχα την δύναμη να αντικρίσω. Λυπάμαι για τα χρόνια που σπατάλησα κρύβοντας τον εαυτό μου, από το ναυαγισμένο μου εγώ, το είδωλο μου από τις ρωγμές του καθρέφτη μου, τον αποτροπιασμό μου για την ύπαρξη μου. Την σθεναρή μου θέληση να αγγίξω το ανέγγιχτο, να συλλαβίσω το ανέλεγκτο, με χρώματα και παύσεις χαμένες στην δίνη του χρόνου. Να ορίσω το παρόν ,αγνοώντας το παρελθόν και αψηφώντας το μέλλον….Τελικά όλη μου η ζωή υποκινείται από την λύπη….Δεν επιζητώ όμως την λύπηση πόσο περισσότερο τον οίκτο σου που καθρεφτίζεται σε αυτό το άψυχο βλέμμα….Φεύγω η μοναξιά μου γέμισε με τα κενά σου, δεν υπάρχει τίποτα άλλο να λεχθεί, όλα ειπώθηκαν, είτε με λέξεις, είτε με νεύματα ,είτε με βλέμματα ,με χειρονομίες άκομψες, ατσούμπαλες…..Σε ευχαριστώ για την αλήθεια που μου έδειξες, ενώ τόσα χρόνια αρνιόμουν πεισματικά να αντικρίσω και μαζί να αντικρίσω και τον ίδιο μου τον εαυτό….
-Δεν θυμάμαι, δεν σκέφτομαι, δεν νοσταλγώ. Τα μάτια μου καήκανε από το φως της πτώσης .Το μυαλό μου σαγηνεύτηκε από τις φωνές των σειρήνων. Οδηγούμαι ηθελημένα σε μια πλάνη έγχρωμη. Σε βραδιές αϋπνίας με την σκέψη να ταξιδεύει πέρα από τους μαυροφορεμένους ορίζοντες του μυαλού. Σε μέρη ανεξερεύνητα , σε κορμιά ασπίλωτα, να κουρνιάζει, σε ψυχές αμόλυντες, σε καρδιές δανεικές να ριζώνει, να χαράζει με νύχια σημάδια και να τρέφεται με λόγια απάτης. Δεν θυμάμαι, δεν ωφελεί η θύμηση, πονάει, στοιχειώνει, θεριεύει…Δεν ωφελεί σου λέω , με ακούς?
-Σε ακούω παντού….Μέσα μου κυλάς και ρέεις, σαν αίμα, σαν νερό και οξυγόνο. Κλυδωνίζεις το κορμί μου με τις λέξεις σου. Σου αφήνομαι, σαν άνθος που πριν προλάβει να ανθίσει μαράθηκε, από αναξιότητα Καταδικασμένος στην αιωνιότητα να υποφέρω και να μην ξέρω το γιατί, να αγνοώ τι μου ματώνει την ψυχή. Να αγνοώ και να απορρίπτω την ηδονή, την ευχαρίστηση , την απόλαυση, Το χάδι , το φιλί, το άγγιγμα το φευγαλέο, το ψεύτικο. Να αναγνωρίζω τον πόνο, να μετράω τις ενοχές του πάνω μου, με τις άκρες τον δαχτύλων μου, να καίγομαι αλλά να μην αποτραβιέμαι. .Να ζυγιάζω την χαρά με την δυστυχία.
-Σώπασε ! Πονώ, ματώνω , Δεν το βλέπεις ?.Βάλε το χέρι στην καρδιά να νιώσεις τους χτύπους τους αργούς τους πένθιμους. Οδεύουμε σταδιακά σε μια κηδεία .Για ποιον κλαίμε , για ποιον θρηνούμε ? Την ζωή που αφήσαμε πίσω μας ! Την δειλία που δεν μας επέτρεψε ποτέ να πορευτούμε, τον έρωτα τον χαμένο στο πεδίο της μάχης , την ελπίδα της ψευδαίσθησης. Τον αναστεναγμός της φαντασίας . Μην δακρύζεις…Μην αισθάνεσαι….Μην εκφράζεσαι….Είσαι διάτρητος και διάφανος σαν τα σύννεφα, θα σε πετύχουν εύκολα τα βέλη της μοίρας, του πόνου της ξεπεσμένης ματαιοδοξίας…Μην δακρύζεις δεν ωφελεί….Όλα τα δάκρυα κάποια στιγμή τελειώνουν αφήνοντας πίσω τον πόνο να σέρνεται γυμνό στο χώμα που καίει, στο χώμα που λαχταρά ,στο στρώμα που κοιμίζεις την μοναξιά σου με θρήνους τις νύχτες….
-Η αλήθεια σου σκοτώνει περισσότερο και από την ίδια την μοναξιά.. Ο παράφρων επιδέχεται νοσηλεία, ο μοναχός ανέχεται περιστασιακά κάποια συντροφιά, ο δυστυχής όμως τριγυρνάει ματαίως σέρνοντας τα βήματα του στην αναζήτηση κάποιου κορμιού που θα στεγάσει την ψυχή του. Λυπάμαι για όσα τόλμησα να σκεφτώ και δεν έπραξα, απλώς πέταξα στα βάθη του μυαλού μου κλειδωμένα, επτασφράγιστα μυστικά καλά κρυμμένα. Για όλα αυτά που τόλμησα να δω και για εκείνα που δεν είχα την δύναμη να αντικρίσω. Λυπάμαι για τα χρόνια που σπατάλησα κρύβοντας τον εαυτό μου, από το ναυαγισμένο μου εγώ, το είδωλο μου από τις ρωγμές του καθρέφτη μου, τον αποτροπιασμό μου για την ύπαρξη μου. Την σθεναρή μου θέληση να αγγίξω το ανέγγιχτο, να συλλαβίσω το ανέλεγκτο, με χρώματα και παύσεις χαμένες στην δίνη του χρόνου. Να ορίσω το παρόν ,αγνοώντας το παρελθόν και αψηφώντας το μέλλον….Τελικά όλη μου η ζωή υποκινείται από την λύπη….Δεν επιζητώ όμως την λύπηση πόσο περισσότερο τον οίκτο σου που καθρεφτίζεται σε αυτό το άψυχο βλέμμα….Φεύγω η μοναξιά μου γέμισε με τα κενά σου, δεν υπάρχει τίποτα άλλο να λεχθεί, όλα ειπώθηκαν, είτε με λέξεις, είτε με νεύματα ,είτε με βλέμματα ,με χειρονομίες άκομψες, ατσούμπαλες…..Σε ευχαριστώ για την αλήθεια που μου έδειξες, ενώ τόσα χρόνια αρνιόμουν πεισματικά να αντικρίσω και μαζί να αντικρίσω και τον ίδιο μου τον εαυτό….
4 Comments:
Ashes
+Ιουνίου 2006++Ιουλίου 2006+
+Αυγούστου 2006+
+Σεπτεμβρίου 2006+
+Οκτωβρίου 2006+
+Νοεμβρίου 2006+
+Αυγούστου 2007+
+Σεπτεμβρίου 2007+
Etc
img369.imageshack.us/img369/2690/gothic068copy01ww1.jpg]black]black]black](],](]]]black],]3]1]2]1]3]1]5]1]5]5]2]3],](](]transparent])])]O^20Solitude]In^20Solitude^27s^20Eternal^20Bliss^20Together^20We^20Shall^20Not^20Exist^20^20](],](](],]white](],](]darkgray],](](]^23333](],](](]70]0],](](]transparent])])]black]2]0],](](]transparent])])]black]dimgray])])]black]14]black]black](](](]black](],](]black]black]black],](](]transparent])])],](](]transparent])])],](](]transparent])])],](]transparent]transparent]19]8]49]30]darkgray],],](],](],](](],](]darkgray](](],],](](](],]darkgray](](](],](](]darkgray](](],](](],]^2336F]darkgray](],],]Funeral^20Anthem^20by^20Elemental^20Nausea]22],](](]dimgray])])]^23CCC])])]^23666]30]black]black],](](]^23333](],](]^23333]^23039]^2306C]About^20Me^20]+]+]Home]^24HOME]First^20Page]Mail]^24EMAIL]Mail^20me^21]My^20Space])www.myspace.com/a_mask_in_the_mirror]Alter^20Ego]In^20Mourning^20My^20Days])inmourningmyday.s10.forumsplace.com/index.php]General^20Discussion^20Forum]]]]Ashes^20]+]+]^24ARCHIVE]^20]]Bloggers]+]+]Nikos])nvoulgar.blogspot.com/]Niko^27s^20Domain]rockordie])rockordie.blog.com/]or^20live..or^20die...or^20live...]stavros])samanat.blogspot.com/]Just^20A^20Blog^20^3A^29]unclejack])deruncle.blogspot.com/]Head^20Not^20Found^20Yet]Preza^20Tv^20])prezatv.blogspot.com/]]Links^20]+]+]Doom-Metal^20])doom-metal.com]Doom-Metal]Pantheist])pantheist.co.uk]Pantheist]My^20Dying^20Bride^20])mydyingbride.org]My^20Dying^20Bride^20]Mourning^20Beloveth])www.mourningbeloveth.com/]Mourning^20Beloveth]Dark^20Sanctuary])www.dark-sanctuary.com/]Dark^20Sanctuary^20]N.W.O.H.M.B]^20]^20]N.W.O.H.M.B])nwohmb.blogspot.com/]]N.W.O.H.M.B^20Live])nwohmb-live.blogspot.com/]]Etc]]]^3Cimg^20src^3D^22)psyc.horm.org/barimg/bar_psycho.png^22^20width^3D^2280^22^20height^3D^2215^22^20alt^3D^22PsycHo^3A^20Free^20Template^20Generator^22^20style^3D^22border^3A^200px^20solid^20black^22^20/^3E]^24PSYCHO]PsycHo^3A^20Free^20Template^20Generator]^3Cimg^20src^3D^22)psyc.horm.org/barimg/bar_firefox.png^22^20width^3D^2280^22^20height^3D^2215^22^20alt^3D^22Get^20FireFox^21^22^20style^3D^22border^3A^200px^20solid^20black^22^20/^3E])www.mozilla.org/products/firefox/]Get^20Firefox^21]^3Cimg^20src^3D^22)psyc.horm.org/barimg/bar_xhtml.png^22^20width^3D^2280^22^20height^3D^2215^22^20alt^3D^22XHTML^20Validator^22^20style^3D^22border^3A^200px^20solid^20black^22^20/^3E])validator.w3.org/check/referer]XHTML^20Validator^26^2361470^3BPsycHo}){kind=small}
Some rights of this page's plain text stuffs are reserved for the author.
The Template is generated via PsycHo and is Licensed.
The Template is generated via PsycHo and is Licensed.
Δεν υπαρχουν λογια και το ξερεις...